زندگینامه
شهید جعفر مهرپویان فرزند مرحوم حاج محمدرضا مهرپویان در سال 1348 در شهرستان قائم شهر در خانواده ای متوسط و مذهبی بدنیا آمد مقاطع ابتدایی و راهنمایی را در قائم شهر گذراند، هنگام تحصیل در مقطع راهنمایی، برادرش به جبهه اعزام گردید و پس از یکسال نبرد با صدامیان مزدور در عملیاتی به درجه جانبازی نائل گردید و شهید جعفر تا آنجا که می توانست در مراقبت از برادر جانبازش به خانواده کمک می کرد در این هنگام پدر شهید جعفر مهرپویان به جبهه های جنوب اعزام گردید و پس از مدتی به قائم شهر برگشت و یکی دیگر از برادران شهید هم به ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست و شهید جعفر مهرپویان با وجود کمی سن در پایگاه مقاومت مسجدالرسول فعالیت میکرد و شبها با نگهبانی در محله های اطراف مسجدالرسول با پایگاه مقاومت همکاری میکرد و کم کم نظامیگری را فرا گرفت و بارها از میئولان پایگاه مقاومت درخواست کرد که او را به جبهه اعزام کنند ولی آنها به علت کمی سن موافقت نمی کردند تا اینکه با دستکاری فتوکپی شناسنامه و اخذ رضایتنامه از پدرش موفق شد که در جبهه های جنگ حق علیه باطل در غرب کشور حضور یابد و بعد از ماهها جنگیدن با صدامیان در سال 1362 در چنانه عراق در حال پاسداری از سنگر خمپاره ای در کنارش منفجر و به آرزوی دیرینه اش که همان شهادت بود نائل آمد. همسنگرانش درباره نحوه شهادتش اظهار داشتند هنگام صبح بود داخل سنگر بودیم و شهید جعفر بیرون سنگر مشغول پاسداری بود که صدای خمپاره ای آمد، وقتی بیرون آمدیم دیدیم خمپاره در کنار او منفجر شده و جعفر مهرپویان شهید شده است، او را با آمبولانس به عقب جبهه بردند و بعد از بردن شهید، همرزمانش متوجه می شوند، که قطعاتی از پیکر شهید در آنجا باقی مانده که امکان بردنش به عقب وجود نداشت. لذا تصمیم می گیرند اجزاء بدن باقیمانده از شهید را در آنجا دفن کنند. بنابراین شهید جعفر کهرپویان دارای دو مزار گردید، یکی در پاسگاه زید چنانه عراق و دیگری در گلزار شهدای قائم شهر می باشد.
نکته قابل توجه در زندگی شهید جعفر مهرپویان این است که در مورخه 16/12/1348 بدنیا آمد و در هنگام ورود به سن 15 سالگی در همان روز یعنی در تاریخ 16/12/1362 به فیض شهادت نائل آمد و بعنوان کم سن ترین شهید شهرستان معرفی گردید.
آری دوستان و همشهریان، شاید خیلی از شماها که این زندگینامه را می خوانید فقط کتاب و یا فیلمهایی از جبهه های جنگ خوانده و یا دیده باشید ولی عزیزان بدانید که در هنگام جنگ نوجوانان ما در آن زمان با وجود گرمای طاقت فرسای جنوب و سرمای شدید غرب کشور همراه سایر رزمندگان اسلام به فرمان امام خمینی (ره) از این مملکت و آب و خاکمان دفاع کردند و سختیها را به جان خریدند و با فدا کردن جان خود و یا اهداء عضوی از اعضای بدن خود وطنمان را حفظ کردند تا امروز بتوانیم با خیال آسوده و با آسایش به تحصیل بپردازیم، پس قدر این آسایش خیال را بدانیم و شهدا را ارج بنهیم.
با سلام و احترام.
از اطلاعات خوبی که به اشتراک گذاشتید متشکرم.
کاش مصاحبه ای از دوستان،هم رزمان و هم محله ای های شهید هم میگذاشتید.